Það var einn góðan vetrardag,
við gleymdum stund og stað,
gagntekin af nýrri veröld 
sem máluð var á blað.
Við vorum stödd á skrýtnum stað, 
á furðulegri strönd,
hvar fiskar höfðu bláa fætur 
og í fangi blómavönd.

Bókin stækkar veröld þína 
og auðgar unga sál.
Í heimi hugans eflist vitund
um okkar móðurmál,
hugmyndir og lyklar sem 
þar opna nýjar dyr.
Þá hugaraflið brunar áfram 
með í seglum ljúfan byr.

Degi tekur brátt að halla,
við kúrum með bók í hönd.
Laus við dagsins dægurþras, 
laus við grámans bönd.
Í heimi bókar örvast andinn
og barnið finnur svar,
pabbi og mamma,
afi og amma lesa líka þar.